Το
τελευταίο διάστημα, σε πολλές περιοχές,
οι σχολικοί χώροι έχουν μετατραπεί σε
πεδία μιας έντονης πολιτικής και
κοινωνικής σύγκρουσης. Ωστόσο, το
αντικείμενο της αντιπαράθεσης δεν είναι
η κατεύθυνση της εκπαίδευσης και η
παρεχόμενη γνώση στους μαθητές, ούτε
τίθενται στο επίκεντρο τα τεράστια κενά
σε διδακτικό προσωπικό, ως συνέπεια
μιας πολιτικής που καταστρέφει, μεθοδικά,
όλες τις κοινωνικά αναγκαίες υπηρεσίες.
Είναι ο αποκλεισμός από την πρόσβαση
στην εκπαίδευση παιδιών που, απλώς,
έτυχε να γεννηθούν σε μια άλλη χώρα, να
έχουν, ίσως, μια διαφορετική θρησκεία
και να μιλάνε μια διαφορετική γλώσσα.
Οι εικόνες «γονιών» που πιστεύουν
πως, αν, πλάι στα δικά τους παιδιά, μάθουν
γράμματα και εκείνα τα παιδία που
ξεριζώθηκαν από τους τόπους τους, μπορεί
να καταρρεύσει και το σύμπαν, δεν είναι
τίποτα άλλο από τη συνέχεια του κοινωνικού
κανιβαλισμού των σύγχρονων δούλων, που
νομίζουν πως θα ζήσουν καλύτερα, αν
χτυπήσουν το διπλανό δούλο και όχι το
αφεντικό τους.
Κύριος
υποκινητής αυτού του ρατσιστικού μίσους
δεν είναι, μόνο και κυρίως, η Χρυσή Αυγή.
Είναι η κυβέρνηση και οι κατευθύνσεις
της ΕΕ που δημιουργούν με ωραιοποιημένο
ή μη τρόπο ένα καθεστώς εξαίρεσης, όχι
μόνο για τους μετανάστες και τους
πρόσφυγες, αλλά για το σύνολο της
εργαζόμενης και της άνεργης πλειοψηφίας.
Γιατί στο καθεστώς εξαίρεσης υπάγεται
το «εξ. επείγον» έγγραφο του Υπουργού
Παιδείας (7/9/2016, Αρ Πρ.: Φ1/143733/Δ2), σύμφωνα
με το οποίο, τα Ελληνόπουλα γράφονται
στα σχολεία της περιοχής τους, χωρίς
κανένα περιορισμό, αλλά για τα αλλοδαπά
παιδιά θα κρίνουν οι Διευθύνσεις
Εκπαίδευσης, αν και πού θα εγγραφούν!!!
Γιατί καθεστώς εξαίρεσης είναι το
πρόγραμμα για δημιουργία δομών εκπαίδευσης
μέσα στα «κέντρα φιλοξενίας», που
ουσιαστικά αντιμετωπίζει τα παιδιά των
προσφύγων και των μεταναστών ως
«παρείσακτα», και, αντικειμενικά,
επιχειρεί να αποκόψει εκείνα και τους
γονείς τους από την επαφή και την
αλληλεπίδραση με τη νεολαία και τους
εργαζόμενους.
Γιατί η πολυγλωσσία του
διευθυντή πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης
του νομού Μαγνησίας (βάσει των κατευθύνσεων
του υπουργείου Παιδείας), που δήλωνε
από τη μια, στις 12/07, πως από Σεπτέμβρη
20 προσφυγόπουλα θα βρίσκονται σε σχολειά
της περιοχής ( βλ. εφ. «Θεσσαλία» 12/07/16),
από την άλλη, στις 09/09, ότι αναμένει
διευκρινίσεις από το υπουργείο (βλ. εφ.
«Ταχυδρόμος», 09/09/16)∙
και σήμερα, στα μέσα Νοέμβρη (και ενώ τα
παιδιά στο ΜΟΖΑ έχουν φτάσει τα 50 σε
αριθμό) κανένα προσφυγόπουλο δεν έχει
πάει ακόμα σχολείο∙το
γεγονός αυτό αναδεικνύει την απόλυτη
απροθυμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει
τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ως
ανθρώπους με αυτονόητα δικαιώματα.
Γιατί, τέλος, αποτελεί κοροϊδία το ότι
η πρόεδρος της ΕΛΜΕ Μαγνησίας, που
πρόσκειται στην κυβερνητική παράταξη,
υποτίθεται πως «αγωνιά» για την εκπαίδευση
των παιδιών των προσφύγων (βλ. συνέντευξη
τύπου, 25/10), τη στιγμή που αναπαράγει μια
γραμμή, η οποία, στην ουσία, λέει: «εμείς
θέλουμε τα προσφυγόπουλα στα σχολεία,
αλλά μην τα φέρετε κιόλας…»
Είναι
γεγονός πως τα κυβερνητικά δίκτυα
επιχειρούν να δημιουργήσουν την
ψευδαίσθηση της «προσωρινότητας» σε
μια πλειοψηφία προσφύγων και μεταναστών,
ώστε να μη διεκδικήσουν όρους αξιοπρεπούς
διαβίωσης.
Είναι, όμως, εξίσου, γεγονός
πως παρόλη την ύπαρξη ενός τέτοιου
κλίματος, είναι βαθιά επιθυμία των
ξεριζωμένων από τις πατρίδες τους, τα
παιδιά τους να συνεχίσουν την εκπαίδευση
τους για όσο διάστημα βρίσκονται σε
αυτό τον τόπο. Αυτή τη στιγμή, είναι
περισσότερο από αναγκαίο τα παιδιά που
βρίσκονται στο «κέντρο φιλοξενίας» του
ΜΟΖΑ να εγγραφούν άμεσα σε σχολεία και
να ενταχθούν στο σχολικό και κοινωνικό
περιβάλλον. Χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ
στην εκπαίδευσή τους, και χωρίς τη χρήση
της εκπαίδευσης για δημιουργία όρων
απομόνωσης και γκετοποίησης.
Απ’ ό,τι
έχει φανεί και από την αντιπαράθεση
πάνω στο ζήτημα, αυτό δεν πρόκειται να
το επιβάλει καμία «αριστερή» κυβέρνηση,
αλλά ένα μαχητικό κίνημα που θα διεκδικεί
ίσα δικαιώματα για την κάλυψη των
κοινωνικών αναγκών όλης της κοινωνικής
πλειοψηφίας, ανεξάρτητα από εθνικότητα
και θρησκεία. Ο ταξικός συντονισμός
ανατροπής θα στηρίξει και θα συμμετάσχει
σε κάθε προσπάθεια για το άνοιγμα των
θυρών της εκπαίδευσης και του σχολείου
για ντόπιους και μετανάστες. Για να
αποτελέσει η πρόσβαση στο σχολείο μια
γέφυρα αλληλεγγύης και κοινής πάλης
ενάντια στο γενικευμένο κοινωνικό
πόλεμο προς τους εκμεταλλευόμενους.
Ταξικός
Συντονισμός Ανατροπής
Συνδικαλιστικών
κινήσεων, οργανώσεων, συλλογικοτήτων,
ανέργων
